Γουέμπστερ, Μπέντζαμιν Φράνσις

(Benjamin Francis Webster, Κάνσας, Μισούρι 1909 – Άμστερνταμ 1973). Αμερικανός σαξοφωνίστας. Υπήρξε ο πιο διάσημος τενόρος σαξοφωνίστας της εποχής του σουίνγκ, μετά τον Κόουλμαν Χόκινς. Ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία να μαθαίνει βιολί, αργότερα συνέχισε με το πιάνο και άρχισε εμφανίσεις σε κινηματογραφικές αίθουσες. Στη συνέχεια στράφηκε στο σαξόφωνο, με οποίο έγινε γνωστός, παίζοντας μαζί με μεγάλα ονόματα της εποχής, στις δεκαετίας του 1930 και 1940, όπως οι Άντι Κερκ, Μπένι Κάρτερ και Καμπ Κάλογουεϊ. Την περίοδο 1940-42 συμμετείχε στην μπάντα του Ντιουκ Έλινγκτον. Έχοντας δουλέψει στη Νέα Υόρκη και στη δυτική ακτή των ΗΠΑ, το 1964 αποφάσισε να συνεχίσει στην Ευρώπη, όταν η ευρωπαϊκή τζαζ ήταν σε άνοδο, με επίκεντρο το Παρίσι, όπου και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του.